New pinch

Namaste lieve schatjes

Tijd voor een nieuwe blog, is het niet? Dat vond ik ook, dus hier ben ik weer. In Nepal staat alles in het teken van Dashain. Dit festival is een beetje te vergelijken met onze Kerstmis. De familie komt samen, eet veel, drinkt alcohol, geeft cadeaus (geld of nieuwe kleren of …). Voor sommigen is dit heel leuk, maar voor de armere mensen is het ook confronterend. Ze kunnen geen nieuwe kleren kopen voor hun kinderen, ze kunnen geen geit kopen (ongeveer 100 euro of meer), of gewoon geen lekkere dingen kopen. De meeste mensen hebben nog familie buiten Kathmandu dus momenteel zitten de bussen steeds stampvol! Er zijn volgens de Nepalese krant tot nu toe al 45 000 mensen naar hun familie in het platteland getrokken. En het loopt hier nog vol hoor! Ik vertrek zaterdag voor een week naar de ‘countryside’ om Dashain te vieren. 2 jaar geleden was ik hier ook, maar dan konden we het niet echt vieren omdat er een jaar voordien iemand van de familie was overleden. Als er iemand in de familie binnen het jaar van Dashain is overleden, kan je het niet vieren, of althans niet uitgebreid. Dus ik ben nu wel heel benieuwd hoe het zal zijn!

Ik kreeg van sommigen reactie dat ik heel leuk schrijf en dat is wel heel fijn om te horen! Een boek hiervan maken, zit er niet echt in. Ik deel het liever met jullie alleen en er bestaan al zoveel boeken over de avonturen in Nepal of andere landen. Dus ik vind het wel prima zo.

De Nepalese les:
We hebben een andere leerkracht!!! En och, die is toch zoooveel beter! Eindelijk leren we echt wat! Ik besef nu dat de werkwoordvervoegingen toch niet zo makkelijk zijn als ik dacht. We leren gebruik maken van verschillende structuren in deze moeilijke taal, meer woordenschat, meer converseren, … Kortom: ik ben heel blij! O, afgelopen maandag hadden we een test. Ik stressen natuurlijk, want ja in Europa is een test niet zo makkelijk en moet je echt wel wat studeren. Nu ja, ik heb me zitten opwinden voor niets! Het was echt makkelijk en ik had 18/20. Ik hoop nu wel dat dit echt meetelt voor het eindresultaat (eindexamen 10 tot 13 december). Het spreken zelf, mja, ik ben nogal verlegen dus ik spreek het niet zo gauw. In het Engels lukt het sneller en verstaan ze mij meteen. Maar ik geef niet op!

Werken:
Daar kan ik kort over zijn: ik ben nog steeds niet begonnen met individuele therapie en voel me nog altijd een beetje nutteloos… Misschien tijd om op zoek te gaan naar iets anders?
Nog enkele verschillen met Europese scholen:
-de bel: bij ons gaat de bel automatisch af. Hier hebben ze een bewaker aan de schoolpoort die de bel iedere keer luidt. Het voordeel hiervan is dat de bel geen 20 seconden rinkelt!
-Ik denk, maar ben het niet zeker, dat er overal een bewaker aan de schoolpoort staat. Wat doen ze precies: mja, de deur open en dicht doen en zorgen dat er geen vreemden binnenkomen! Het moet best een saaie job zijn?
-dit is misschien enkel bij mij op school maar de kleine kindjes gebruiken dezelfde wc als de leerkrachten! Nu, er is 1 toilet en er gaan 5 kids of meer tegelijkertijd naar de wc. 1 zit op de wc, de andere plassen gewoon op de grond! Wat maakt het uit? Je loopt er toch niet met je blote voeten… Ik vind het maar vies! Jullie?

Nepal:
Er is geen staking meer geweest sinds de vorige keer en de festivals zijn verminderd. Maar zoals ik al zei, het belangrijkste festival heeft gisteren zijn start gemaakt (Dashain).

-new pinch: als je iets nieuws hebt, geven ze je een knijp (of een klopje).

-tellen op de vingers: Als je kijkt naar je vinger, bestaat het uit 3 delen (behalve de duim). Als wij tellen, tellen we per vinger. Ze tellen per ‘deeltje’, waardoor je per hand tot 12 kan tellen (4 x 3, want ze tellen met de duim). Wij kunnen maar tot 5 tellen per hand… Nu ja, ik hoop dat jullie het begrijpen, het is nogal moeilijk uit te leggen.

- 11 oktober werd Robin 26 jaar! Nu ja, volgens de Europese kalender althans. Hij is geboren op de 6e dag van Dashain en omdat Dashain steeds op een ander tijdstip plaatsvindt, verjaart hij ieder jaar op een andere datum. De verjaardagen zijn hier voor de meesten niet zo belangrijk dus werd het niet uitgebreid gevierd. Op zijn werk kreeg hij momo’s, kip en taart en hier thuis hadden we naan (soort deeg, moeilijk uit te leggen, misschien op internet te vinden?), kip, taart en bier. En hij had wat geld van mij gekregen om nieuwe kleren te kopen. Daarmee heeft hij nu 2 nieuwe broeken mee gekocht! Dus hij vond het wel een leuke dag.
Misschien toch even vermelden dat de meeste Nepalezen niet weten wanneer ze precies verjaren. Ze weten dus ook niet altijd hoe oud ze zijn. Verder hebben ze ook een andere kalender als ons. Zij zitten nu in het jaar 2069 en hun Nieuwjaar valt rond april. Hun eerste dag van de maand valt samen met onze 15e dag (ongeveer toch, hun nieuwe maand start vandaag). Hun maanden bestaan uit 30/31/32 dagen. Ziezo, nu leren jullie weer wat van Nepal.

-Nepalese feestjes beginnen hier rond 14u. Een concert zo rond 19u en het is afgelopen tegen 22u. In Thamel, het toeristengebied van Kathmandu, stoppen alle bars met muziek om 12u ’s nachts. Tijd om naar huis te gaan! Ik hou hier best wel van! Het is hier dan ook zowel in de zomer als winter donker rond 18u dus waarom wachten tot 23u om te beginnen feesten? Ze gaan vroeg slapen en staan vroeg op! Goed ritme toch? Kunnen wij misschien nog iets van leren? Val je tenminste niet in slaap achter je stuur en zijn er minder ongevallen…

- O, ik heb al even mijn Nepalese bankrekening (had ik nodig voor visum) en mijn bankkaart, maar ik wil toch even vermelden dat ik volgens de bank mijn naam maar moet veranderen in ‘Loeniek Vaal’. (staat zo op mijn bankkaart) Loeniek beter dan Leoniek? Misschien een stemming?

- Weinig festivals nu maar Indra Jatra was er 2 weken geleden. Hierbij wordt Kumari rondgereden in Thamel, dansen jongeren met maskers rond in de straten, spelen ze muziek, … Heel veel Nepalezen en uiteraard toeristen komen hierop af! Het grootste spektakel speelt zich af rond Durbar Square en het is daar dan ook stampvol. Zoveel mensen die een glimp van Kumari willen zien.

-Doordat er staking was rond het buspark waren er niet veel bussen. De bussen die kwamen waren in 15 seconden gevuld. Ik heb Nepalezen nog nooit zo snel zien lopen!

-Zaterdag zijn we naar “Changa Chait” geweest, een vliegercompetitie (kite in Engels). Waarom toch een vliegercompetitie vragen jullie zich misschien af? Wel, tijdens Dashain spelen veel kinderen met hun vliegers en vandaar… Ze zeggen echter wel dat er nu veel minder kinderen met een vlieger spelen omdat ze nu de tv, playstation, ipod, … hebben om hun bezig te houden. En dat is bij ons ook wel zo denk ik? Minder kinderen spelen buiten.
Ik moet zeggen dat we weinig van de competitie gezien hebben want we deden mee aan de bingo en luisterden naar de muziek, aten, … en dat was iets verderop. Verder was er lekker eten, bingo, een DJ, live muziek, Micky en Minnie Mouse, Kungfu Panda, een zumba demonstratie, … Toen de wedstrijd was afgelopen, mocht iedereen vliegeren. Robin wilde ook proberen natuurlijk, maar we hadden geen vlieger. Kleine jongetjes hadden hun eigen zaakje opgestart: vliegers die ze vonden, verkochten ze aan 10 rupee. Robin kocht er eentje en net toen hij wou vliegeren, brak een ander jongetje zijn vlieger…. Echt jammer! Gelukkig mocht hij even proberen met een andere vlieger.
Een heel leuk dagje! Hoewel ik de dag erop misschien ziek ben geworden van het eten.
O, toch nog even zeggen: toen we aankwamen, werden we ‘getrakteerd’ op de Himalaya!

-Ik heb een groot warenhuis gevonden! Maar echt groot! Zoals je bij ons hebt. Je had zelfs vegetarische burgers! Heel veel mensen die er werkten, maar de meesten hadden eigenlijk bijna niets te doen. Mja, als er veel mensen in een land wonen, moet je jobs creëren he. Het cliënteel is wel van de betere klasse.

-De buitenkant schilderen van een huis is hier toch niet helemaal veilig hoor. Ze maken een trap van bamboo en zitten daar op zonder enige beveiliging.

-Het maken van de weg: Blijkbaar mag je binnen een bepaalde zone naast een rivier geen huis bouwen. Maar omdat er plaatsgebrek is, doen ze het toch. Het grote gevaar hiervan is dat de kans groot is dat je op een dag je huis kwijtraakt. Momenteel zijn ze overal wegen aan het maken met als gevolg dat er veel mensen dakloos zijn.

-kakkerlakken: het wondermiddel = een krijtje met vergif. Heel veel kakkerlakken dood en nu gaan de kleintjes er aan! Moehahaha!

Foto’s: het uploaden van foto’s op deze blog wil niet echt lukken, dus wie mij op facebook heeft, kan daar foto’s zien. Wie mij niet op facebook heeft, kan ik foto’s mailen. Dus wie foto’s wil (die nog niets gekregen heeft), stuur even een mailtje naar leonike_88@hotmail.com en je krijgt ze.

Oei oei oei, ik had mij voorgenomen de blog niet te lang te maken, maar ik zie dat mijn missie niet geslaagd is… Sorry, maar ik wil jullie zoveel mogelijk vertellen van hoe het is in Nepal aan toegaat. Het is echt een fantastisch land met heel vriendelijke mensen en een mooie natuur met schitterende bergen! En zoals elk land, het heeft zijn goede punten maar ook mindere.

Dikke zoen! En ik hoop op veel reacties als ik terug ben van de countryside… (geen internet daar) doe jullie best :-)
xxxxx