ik kan lezen & schrijven,ma nie verstaan & spreken

Namaste lieve mensen

Eerst en vooral: ik lees jullie reacties met heel veel plezier en jullie krijgen zeker allemaal een antwoord terug! Het duurt alleen altijd even bij mij. Ik heb nogal vaak last van uitstelgedrag. Dus denk niet dat ik het niet lees! Ik vind het altijd fantastisch!!

Het weer: er WAS weinig regen, de laatste dagen giet het bijna hele dagen en het wordt ook wat frisser. Het is tijd voor een lichte trui (nog geen jas hoor!)

Ik moet zeggen dat er de laatste maand weinig waanzinnige dingen zijn gebeurd. Maar toch wil ik jullie niet weerhouden van mijn 'avonturen' en gedachten!

Ik dacht in het begin "och, een jaar is niet zo lang", maar ik mis mijn thuis toch wel hoor! (Nee Viva, ik zal nog steeds niet terug zijn voor kerst,tenzij ik de lotto win...) Je eigen dingetjes doen: lekker eten/ babbelen of op stap gaan met de mamsie en papsie, gek doen met men broertjes, Jameske uitlaten, vrienden, turnles geven, werken bij de bakker, fruit, een wc (ja ik ben geen fan van dit Frans toilet, ik wil lekker kunnen zitten :-)), stoel en tafel, brood, gevarieerd eten, kunnen sporten, niet verdikken, ... Het is toch moeilijker dan ik had gedacht! Maar de gedachte van bij Robin te zijn en zijn aanwezigheid laat me dit gemis toch vaak even vergeten. Hij is echt wel lief hoor! Meestal ga ik vroeger naar bed omdat er niets leuks meer is op de Engelse tv posten en 'plots' moest ik enorm hoesten (het klonk echt niet goed) en tadaaa, Robin stond daar opeens met een glas warm water... Lief niet? En als ik iets nodig heb zoals een nieuw schrift, chips, pen, fluostift, woordenboek, wc papier, fruit, ... gaat ie het zo halen, zonder morren. Zelfs als ie eigenlijk naar zijn werk moet vertrekken (oke, haast en spoed kennen ze hier niet, maar hij haalt het toch even he). Och, het is toch stiekem een lotje uit de loterij :-) Houden zo dit gelukkig gevoel niet?!

Om het verder gestructureerd te doen:
Nepalese les:
Och och, veel meer dan de vorige keer kan ik niet vertellen. Ik weet het nu zeker: met enkel de Nepalese les van anderhalf uur kom je er niet! Met zelfstudie leer je Nepalees praten.. maar laat dat zelfstudie gedeelte nu net iets zien wat mij niet ligt… Ik probeer echt wel goed te studeren maar de woordjes willen maar niet in mijn hoofd blijven zitten. Maar we geven niet op! Zoals in de titel: ik kan het lezen en schrijven, maar helaas niet verstaan of spreken. We blijven positief en we komen er wel!
Toch blijft het jammer dat er zo weinig geoefend wordt in de les. Vorige week 2 dagen staking, deze week 2 dagen festival en 1 dag dat ze niet komt door Teej (hierover later meer). Normaal moest iedereen vorige vrijdag eten meenemen en dat gingen we dan proeven en meer leren hierover, maar door de staking ging dit niet door. Iedereen dacht dat het dan de volgende vrijdag zou doorgaan, maar maandag had zij (en nog 1 oudere student) eten mee. Oke, wat woordjes leren en proeven. En daarna…. Thee gaan drinken. En dat was de les van vandaag. Het is toch te gek voor woorden niet?

Werk op mijn schooltje:
Parent-teacher day: het is al even geleden maar drie opeenvolgende zaterdagen was het 'parent-teacher' meeting in het schooltje en als ik daarbij aanwezig was, moest ik niet werken op zondag. Ik kan er eigenlijk heel kort over zijn: ALLES in het Nepalees!! Dus Leoniekske verstaat daar niets van! Ze hoort haar naam maar weet niet waarover ze het hebben. Hebben ze klachten of zijn ze blij met mij erbij? En de andere leerkrachten kunnen ook weinig uitleggen. Dus Leoniekske lacht gewoon he! en dit duurde ongeveer 3u. en dit voor 3 keer! Jach, ik kan niet liegen en zeggen dat ik niet kan komen, dus ging ik maar.
De school in België en Nepal is zo anders.
-ze maken 5 maandelijkse toetsen op 35 minuten. Zijn het echte goede toetsen?
-ze slaan kinderen, zoals ik eerder al zei
-ze hebben geen mappen en krijgen geen werkbladeren van de school. Alles wordt geschreven in schriftjes. Die overigens van heel slechte kwaliteit zijn en waar leerkrachten hun inkt aan afvegen.
-kopieer-leermethode: leerkracht zegt iets – zij zeggen na, overschrijven van op het bord.
-verbeteren: zoals eerder gezegd: blindelings en fouten laten ze staan.
-Kinderen van verschillende leeftijden zitten in 1 klas. Waarschijnlijk omdat niet iedereen op dezelfde leeftijd begint. Er zit bijvoorbeeld een 12-jarige jongen bij kids van 7 à 8 jaar. Voelt hij zich goed in de klas?
-Iedere 40 minuten hebben de kids een andere leerkracht. Dat is bij ons vanaf de secundaire school, maar hier niet. Ze hebben wel een klasleerkracht maar het is niet zo dat die dan de hele tijd lesgeeft zoals bij ons in de lagere school. Goed/niet goed, ik weet het niet.
-één les zou 40 minuten moeten zijn, maar het is niet erg als de leerkracht 10 minuten later de klas binnenkomt. En ik doe hier nu gewoon aan mee  Nu ja, geen 10 minuten hoor, 3 minuten haha.
-als ze iets willen zeggen, moeten ze steeds rechtstaan. Ze moeten daarna ook vragen of ze weer mogen zitten.
-Ze moeten vragen om in- en uit de klas te mogen gaan.
-geen echt oudercontact zoals wij dat kennen op afspraak, 10 minuten per persoon. Het oudercontact was de parent-teacher day.
Dit was het voornaamste. Ik vind echter wel dat ze een lief en goed contact hebben met de kinderen. Zelfs de directeur kan soms eens gek doen met hun.
Momenteel hebben ze 2 weken examen, dus moet ik niet werken. De tweede week is nu bezig. (ik zou mijn tijd beter moeten gebruiken want het Nepalees leren vlot niet! Ook al zit ik een hele dag thuis. Iemand studeertips??? Het aanschaffen van een stoel en tafel is iets waar ik het eerste aan denk)

Wat doe ik hier nog:
Vorige week ging ik met een vriendin, Emily (van de Nepalese les), naar het dorpje waar ze woont. Zij is deze zomer getrouwd met een Nepalees en ze wonen samen. Och, wat hebben ze een mooi appartement! Een groot balkon, 3 kamers (slaapkamer, keuken en living/logeerkamer), badkamer (MET warm water, MET Europees ZITtoilet  Ja, ik ben er toch even op gaan zitten) en lavabo MET stromend water (hebben wij niet) die buiten staat. Om iedere kamer binnen te gaan, moet je wel eerst naar buiten, maar verder is alles tip top in orde! Ik zou er zo gaan wonen! En dit huren ze voor 80 euro per maand! Kan je niet moeilijk om doen he?! Na het bekijken van het appartement even het dorpje in gegaan en wat vrienden ontmoet, naar de tempel geweest waar ze is getrouwd en dan bus terug! (Voor degenen die Sankhu gezien hebben, haar dorpje is hiermee te vergelijken!) Het begon echter enorm te gieten dus 45 minuten moeten wachten op een bus, en het werd donker!! En Robin werd ongerust dus die is mij in Ratnapark komen halen. Was ik eigenlijk wel blij om hoor, want ik hou niet van onderweg zijn in het donker. Zo goed ken ik mijn baan ook niet en het was aan het gieten!

Verder doe ik niet veel meer of minder dan dat ik in België doe: weggaan met wat vrienden, kleine uitstapjes, studeren, werken, … Niet zo heel veel bijzonders. Eergisteren naar Swayambunath (monkey temple) geweest om lekker te genieten van het uitzicht!

Nepal:
-stof stof stof! Ook al maak je de slaapkamer schoon, de volgende dag begint het stof terug te komen! Ik moet mijn schoenen in een plastic zak steken want anders zitten die vol stof! De laatste 2 maanden draag ik enkel mijn birkenstocks dus die schoenen worden nogal stoffig.

-Teej: festival voor de vrouwen. De dag voor Teej eten ze heel veel ’s avonds rond 22u want de volgende dag moeten ze vasten (ze mogen zelfs geen druppel water drinken).Kort gezegd komen de vrouwen die dag bij elkaar en dansen en zingen ze. Ze gaan ook naar de Pashupatinath om te offeren/dansen/zingen en ze doen dit om een goed leven te wensen voor hun man. Of voor degenen die niet getrouwd zijn: wensen een goede man. Iedereen draagt een rode of groene sari en overal hoor je muziek! Echt leuk hoor, ook al zingen de meeste vals.

-Het verkrijgen van een toeristenvisum voor Denemarken is a piece of cake!! Bipin, een vriend van ons, heeft binnen de week een visum voor 3 maanden gekregen! Hij had een bankrekening met 70 roepie op en mocht toch gaan. Hij had uiteraard ook een uitnodiging, garantstelling, werkpapieren en reservatie voor vliegticket. Maar binnen de week? En hij krijgt het zomaar? Nou, ik vraag de volgende keer ook visum voor Denemarken aan hoor! Het is toch geldig voor Schengen gebied. Een les voor iedereen die een visumaanvraag indient. En Niraj, een andere vriend, heeft een studievisum voor 2 jaar gekregen (ook Denemarken). Een iets langer en duurder proces, maar hij heeft het toch!

-Robin zijn ouders zitten momenteel al een week in de countryside, dit omdat Robin zijn grootouders niet meer zo goed te been zijn en ze gaan daar af en toe heen om te helpen. Zijn mama wil daar eigenlijk permanent blijven (hier in Kathmandu heeft ze gewoon niets te doen. Lijkt me erg saai, heb wel beetje medelijden met haar), maar dan is er niet echt iemand om te koken. Normaal gingen ze zondag terugkomen, maar door de hevige regen lukt dit niet. Ze moeten een wandeling maken van 5u omdat de bus maar tot halverwege gaat (door regen niet te bereiken wegens de slechte wegen), en het is te gevaarlijk. Hoe Robin zijn vader dat doet met zijn werk, weet ik niet. Dat kan allemaal in Nepal denk ik.

-Childrens day: afgelopen vrijdag was het childrens day. Een dag speciaal voor de kinderen dus. Op deze dag worden de kinderen in de bloemetjes gezet. Op veel scholen is er een heel dagprogramma waar de kids mogen dansen, toneel spelen, … Op sommige plaatsen krijgen ze ook eten, of zelfs cadeaus. Het werk van Robin, help my study, organiseerde ook een namiddag met een school in Kirtipur. Door de staking, moesten ze later beginnen (en heeft Robin moeten wandelen naar zijn werk, ongeveer 6 km). Het eerste deel bestond uit speeches (gelukkig heb ik dit gemist want alles in het Nepalees). Tijdens het tweede deel mochten de kids dus dansen, zingen, toneel spelen, … Na een uur hadden nog maar enkelen opgetreden omdat er powercut was en de backup niet helemaal werkte zoals het moest. En dan plots werkte de microfoon niet meer…. Programma afgelopen… hehe grappig toch?

Goed, verder heb ik niet veel meer te liegen, dus ik ga het hierbij laten!!
Reageer gerust en ik probeer deze week nog te antwoorden.

Dikke zoen uit Nepal (waar de muziek nog steeds luid aan het spelen is voor Teej)
O, en veel groetjes van Robin!