Natafelen zit er niet in ...

Dag lieve schatten

Was ik net gewend aan het qwerty toetsenbord, heb ik nu men eigen computer!!! Allemaal dankzij mijn ouders (die het ingepakt en gebracht hebben naar Oudenaarde tijdens een heel druk weekend vol bezoek) en Zyncke en haar ouders (die het meegesleurd hebben). Dus het is nu gewoon weer azerty.

Dan wil ik als tweede zeggen: DANKUWEL voor alle leuke reacties! Nu gewoon VOLHOUDEN! Het is echt leuk die reacties!

De website van waarbenjij.nu is wat veranderd, maar nog gebruiksvriendelijker, dus hopelijk hebben jullie geen problemen met het reageren hehe.

Ik kan jullie zoveel vertellen, maar dan wordt het wel heeeeel lang, dus ik probeer het beperkt te houden. (lukt me toch niet want voor later is dit mijn dagboek)

We starten met Nepalese les:
Nadat ik eindelijk alle papieren en dollars had, kon ik mij eindelijk inschrijven! Omdat ik mij te laat had ingeschreven moest ik 150 dollar meer betalen. Op hun website staat 100 dollar, maar we moeten er toch 150 betalen. Ook goed dan... We zijn buitenlanders he, 'die hebben geld' denken ze!
Dus gisteren heb ik mij ingeschreven. Nou dat ging niet zonder frustratie hoor! Robin zijn papa was mee en die deed het woord. Dus alles in Nepali, ik zat er maar naast voor piet snot! Ik doe het liever zelf zodat ik weet wat ik moet doen ed, maar goed, dat kan je niet zomaar zeggen. Hij doet het ook maar om goed te doen. Daarna moesten we naar de bank om te betalen. Robin zijn vader deed weer het woord, dus ik verstond er niets van. Plots vroeg hij: heb je 1 dollar? Nee dat had ik natuurlijk niet. Ik had het exacte bedrag mee. (Les voor mezelf: altijd extra dollars meedoen!) Waarom heb je 1 dollar nodig? Blijkbaar omdat ik briefjes van 100 dollar had en niet van 50, of zoiets. Ik begrijp het nog steeds niet. Dan maar naar een exchange office en terug naar de bank. Alles betaald en wat krijg ik op het einde terug? 88 rupee, is precies 1 dollar... Snappen jullie waarom ik een dollar nodig had? Wel, ik niet!
Maar als je denkt dat ik nu helemaal was ingeschreven, heb je het mis hoor! Terug naar de campus! Yes, ik mocht het woord doen! Nou goed, om een lang verhaal kort te maken, na 20 minuten had de uberchaotische vrouw alle papieren in orde en mocht ik vandaag om 11u naar mijn eerste Nepalese les!
We zijn bezig met het leren van het Nepalees alfabet! MOEILIJK! gha, ghaa, ghee, ghi, ghau, ... En dat voor 1 letter of zo? Nou, ik snapte het niet echt. Daarna wat woorden en de dagen van de week. Het is een echte 'copy class'. De leerkracht, Susjmita, zegt het woord voor, wij herhalen. En dit 5 keer voor elk woord. Heerlijk toch! Maar goed, ze is best wel nog goed want er wordt ook ingeoefend. Ben benieuwd hoe de tweede les is morgen... Ik hou jullie op de hoogte, misschien is de volgende blog wel een stuk in het Nepalees.. hehe

Ik heb werk:
Ik werk nu sinds 3 dagen op een schooltje (awareness international academy, AIA) van 13 tot 16u aan 5000 rupee per maand (50 euro). Geen groot geld, maar het is iets en vind het wel prima.
Mijn sollicitatie (als ik het zo mag noemen): na anderhalf uur(!) wachten konden Robin en ik eindelijk naar boven. Het leek wel alsof Robin solliciteerde want alles was in het Nepalees.... Wat bleek: we hadden de directeur nog niet voor ons. Goed, na nog eens 20 minuten konden we bij hem. Beetje vragen wat ik kon en wat men beroep is. Speech therapist dus. Ze hebben nog steeds geen idee wat het precies inhoudt denk ik. Na een half uurtje vroeg de directeur wanneer ik kon beginnen? Ik had de job! Zalig! Wat moet ik doen? Welke klassen heb ik? Wel, na drie dagen kan ik hier nog niet op antwoorden! In de drie dagen dat ik er sta, heb ik alleen introductie les gegeven. Namen leren kennen (onmogelijk!) en spelletjes spelen. Vanmorgen had ik een gesprek met de directeur en die zei dat ik in de klassen moest gaan staan om hun uitspraak te verbeteren... Mja, ik zie wel zeker! Ik zei dat er een meisje was die de /s/ verkeerd uitspreekt en een jongen die bijna geen Engels kan en dat dit dingen zijn voor een logo, maar weinig antwoord hierop. goed, morgen een andere dag en waarschijnlijk weer andere klassen.

Geloof:
Enkele dagen was het festival 'Naag Puja'. Elk huis heeft een afbeelding van een slang boven hun deur hangen.Dit moet voor veel regen zorgen en hun huis beschermen. Enkele dagen geleden was het volgens de Nepalese kalender tijd om een nieuwe te hangen. Robin mocht dit doen en ik keek natuurlijk aandachtig. Het ging als volgt:
1. Beetje water spetsen om het schoon te maken.
2. Koeiestront, ja jullie lezen het goed: Robin moest dit met zijn vingers nemen! (daarna wel 4 keer zijn handen met zeep gewassen en nagels geknipt) werd gebruikt om het papier op te hangen.
3. In het midden op de prent ook koeiestront. Hierop werd dan een bloem, soort gras en 1 rupee ingeduwd. En het ‘poeder’ dat ze voor een tika gebruiken ook.
4. Een stuk banaan op het gezicht van een slang duwen (na 2 dagen hangt het er nog) om wat te eten.
5. Als laatste melk spetsen.
De prent kunnen jullie altijd op internet zien.

Maand van Shiva:
Deze maand is de maand van Shiva. Enkele dagen geleden zag ik een bus vol met Sadhu's. Zij gingen naar de oorsprong van de Bagmati rivier (de heilige rivier), daar gingen ze van de rivier drinken. Wees gerust, die is daar blijkbaar wel schoon. Vervolgens kwamen ze terug naar Kathmandu om water uit de oorsprong te offeren in Pashupathi.
Robin zijn mama mag deze maand geen vlees eten doordat het de maand van Shiva is.

Newari:
Nog zoiets geks: Vorige week kwamen we van een heel grote groentemarkt (een markt die een groot stuk van Kathmandu voorziet op groenten. De kleine winkels kopen daar hun groenten om die in Kathmandu te verkopen) en plots was er veel lawaai. Wat zag ik? Er werd een jongen, die op een brandend stuk hooi/takken/hout zat, voorgesleept door de straten. Blijkbaar een soort festival of zo van de Newari mensen. Gekke dingen hier!

Kakkerlakken:
Ze zijn er nog steeds! Stomme nachtdieren! 's nachts een beetje op mijn tandenborstel zitten en op alle plastiek zakken in de kamer! Ja hoor, lekker veel lawaai maken op die zakken zodat Leoniek wakker wordt en niet meer in slaap valt! Goed hoor! Ze lopen overal, zelfs op het bed, kussens, kleren! Gadverdamme!!! Wat kan ik hier aan doen? Geef me tips. Haeike: Moet de bokaal met water klein zijn? Want met een grote had het geen effect.
Ik hoop dat dit geen rode draad wordt in men blogs hoor! Ze moeten weg! Nog tips?? Buiten het oproepen van ongediertebestrijding.

Als laatste nog enkele bijzonderheden:
- Als avondmaal hadden we lekkere tonijnsalade op brood. Plots begon Robin rijst te koken. Huh, hadden ze dan niet genoeg? Raadt eens voor wie dit was… jaja, voor hun hond!
- Als een batterij niet goed werkt, gewoon even op bijten en opgelost!
- Geen films zonder krassen verkrijgbaar denk ik… Vorige week had ik weinig te doen, dus wilde ik filmpjes kijken. Ik heb het snel opgegeven want het stond vol krassen!
- De vriendin van Asish (Robin zijn broer) is niet de vriendelijkste hoor. Ze komen hier samen aan en ze zegt niet eens ‘hallo’. Dat vind ik echt raar! Ze loopt gewoon langs de buitenkant door naar Asish zijn kamer. Dit is toch te gek? Nee?! Gewoon even je kop binnensteken kan toch geen kwaad? Mja, misschien kan Asish er ook wat van zeggen…
- “We zeggen niet dat je geen alcohol mag drinken! Nee, je MOET alcohol drinken voor de business, maar je mag niet drinken EN rijden”. Een stukje uit de ‘awareness les’ van Robin. Zijn neef was jarig vorige week dus zijn we iets gaan drinken. Op de terugweg naar huis kwamen we natuurlijk de politie tegen. Er is momenteel een nultolerantie met het drinken van alcohol. Een halve pint is al te veel. Rijbewijs afgeven en volgende dag naar de les en voor 10 euro krijg je je rijbewijs terug! Wees gerust mam en pap: Robin had maar 1 biertje op hoor.
Klein detail: na het positief blazen, mag je wel verder rijden...
- Heb Robin zen kamer opgeruimd! Man, wat een stof! Die ramen, vreselijk!! Maar goed, als ik kijk in de keuken, zijn de ramen daar nog erger! Dat wordt nooit schoon gemaakt vrees ik! Jaks! En toen had ik nog niet achter zijn onverschuifbaar bed gekeken. Nou, je verschiet je een bult hoor! Man man man, echt gortig! Niet moeilijk dat de kakkerlakken het hier fijn vertoeven vinden…
- "Leoniek, eat little bit more rice." "Leoniek, eat four pieces of bread." "Leoniek, take little bit more dahl." "Leoniek, drink some tea." Jaja, dit zijn dingen die Robin zijn vader vaak zegt tegen mij. Als ik geen honger heb, moet ik toch eten. Heb ik genoeg, geeft zijn mama nog een schep bij. Als ik volgens haar niet genoeg op men bord heb, denkt ze dat ik het niet lekker vind. Man man man. Gelukkig heb ik hier niet te veel chocolade en snoep want in combinatie met dit zou het helemaal niet goed komen!
- het een matras!
- Misschien even titel verduidelijken: Als ze klaar zijn met eten, staan ze op en leggen ze hun bord buiten. Ook al is nog niet iedereen klaar. Daarna wast de mama alles alleen af (wees gerust: ik heb al gevraagd of ik moet helpen, maar dat hoeft niet). Ik mis toch een tafel om aan te eten hoor. Mijn knieën kunnen het niet aan om de hele tijd in kleermakerszit te zitten.

Zo dat was het voor vandaag. Ja, ik weet het, het is een veel te lange blog, maar er gebeurd hier ook zoveel!! Ben benieuwd naar jullie reacties ... Ik hoop het aantal reacties te overtroeven ... dus doe jullie best!

doei doei xxx